《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
电影意义更重要，女总理也像傀儡，秘书都能帮她做决定🤯
我们还在自嗨，笑话印度是个神奇的国度呢，呵呵。
电影整个故事在女主生日前一天发生的故事。主线是一个幼儿园老师“绑架”16名儿童的故事。说绑架，其实不然。女主只是借用绑架为噱头，为这个国家的女性寻找可以依靠的东西【法律】❗️
振聋发聩！！！！印度这个国家，总能拍出这种撼动人心的电影，却依旧活得那样烂入泥沼……可悲可叹。
所有的一切都是为了最后一场戏的无声的拥抱，
而谁让我如此痛苦，我必然会让他付出代价，对待野兽，我们要更野蛮！
故事就三星，演技真的一来就很沉重。可以带入进去，20年，付出的东西，一个拥抱她就无缘无悔吗？
议题确实切合印度社会实际，当然较为理想主义，现代社会肯定是无法让强奸罪死刑化的，印度这种男权高度集中的国家就更是如此了。
他们正视了女性强奸问题，我们什么时候能不再忽视铁链女呢
太难受了，看完感觉心口被压着没法呼吸。Sandra出现在屏幕上的每一秒都是痛苦，过去真的有时候没有办法move on。帮未成年顶罪真的是最好的办法么？小孩子还是有记忆的，需要一些专业人士帮助吧。掩盖真相后，小孩子只能自己去承受那些trauma了
还凑合吧！说实话印度电影总是拍这么长真没必要，乏了。
3星，这类社会题材，印度电影跟韩国电影一样，只能拍出来，现实很难解决实际问题，只能自我安慰。
她挟持了16个孩子但没有伤害过他们 孩子们什么都不知道甚至任何恐慌情绪都没有。她勒索了政府五千万卢布 全捐给了受伤者自己一分没留。她把自己的伤口扯开给世人看 被大家咒骂被误解成抑郁至病的疯狂人士。她要什么？她希望强奸犯可以得到惩罚 她希望那些坏人不要再逍遥法外 她希望可以让全印度的女性能拥有一个安全的生活环境 仅此而已 仅此而已 仅此而已。
天呐，太难过了！开头只知道奈娜是个很温柔的幼儿园老师，她在休息了三周后，回到幼儿园———绑架了16个孩子，这是为什么呢？在抽丝剥茧后才知道，印度每16分钟就有一个妇女被强奸。更令人震惊的是rapist近在眼前，总理和奈娜的会谈，奈娜只想帮助更多无助的、没有法律保护的女性。
5分。不管演技咋样，剧情推不动啊。为妹顶罪的姐姐坐牢出狱后找妹妹的故事。在我看来，妹妹误杀别人，姐姐完全可以不去顶罪，五岁的小姑娘还能去坐牢不成？美国不知道，国内不就是教育一下家长就领回家了。美国也不可能给五岁娃判刑吧？既然和妹妹感情好，想要照顾妹妹，不离开她才是最好的方式吧？况且，美国法官判案不看证据？扳机上谁的指纹很清楚吧。这块逻辑过不去，我觉得电影不行。
《星期四》就像是个犯罪片万能模板，最后的核心立意贴任何现实问题都可以成立。归根到底就是悬疑的铺垫，犯罪本身与正义诉求没有必然性，也没有主人公逐步发掘真相的戏剧反转。全盘在理想化的女主视角下平铺直叙，顺利发展。因此那些视听语言所建立起的紧张氛围都是伪惊悚。而且在视听处理上也有印度电影一贯的毛病。虽然近年像韩国电影在像现实主义题材转，但创作喜欢还是脱离不了歌舞片的那种推焦大特写，这就是落后审美的局限性。
不知道除了制造噪音，还有什么方式能让那些装聋作哑的人，去听听身边的哭声，印度尚在斗争，我们不能输啊
但是不杀死司机 女主真的很难好好活下去 情绪积累到最后真的哭死
印度的网警也忒摸鱼了吧……视频随便传？投票随便投？
旧人新纸十几里，黄泉知晓帝不知。面对这犹如一潭死水般的国家机器，如何才能一击做到振聋发聩？此片真是发人深省！
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
