《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
后3/1有些分神,但总体很喜欢,尤其喜欢里面的音乐。男女主chemistry很有诶 and I like a boy who is also 22 years old.
比较冲击人心的是张国荣去世的那件事，但说真的，这感动本身是由事而起，跟电影又有什么关系呢。
男主从小喜欢姐弟恋啊哈哈哈哈 告白之后的"I'm drunk now"真的太心碎了 另外真的是非常确定自己是被爱的才会放心的崩溃啊，男主一家都是善良的人
与义无反顾的执念相比，更难的是稳妥放下的释怀。BTW：《五十度灰》我都还没消化完，约翰逊就开始演妈妈级人物了[捂脸]
有点感同深受 this relationship
就好像在一个陌生的城市漫无目的横冲直撞 当找到心中指示牌的那条街道 慢慢探索直到越来越接近终点的时候 冲过去那一刻发现对面是一堵墙 它不高但也翻不过去 那一瞬间是失落是惆怅 直到终于鼓起勇气转过头 突然发现陌生的城市 除了那条路原来还有好多好多被忽视的大喇叭 红绿灯 斑马线和另一块指示牌 好多选择但也好复杂 好多也并不属于自己
可爱清新的小男人电影，but not my type
王丹妮的表演是及格的，很多造型和神态都很像梅姐，尤其是最后穿婚纱的部分，演唱部分也不错。但是她身高实在是和阿梅差别太大了，又总是穿高跟，日本酒店的大门都快装不下了......并且可能是因为演员本身比较年轻，没有演出梅姐稍年长时的状态，稍年长时的表情和语气和刚出道时基本没有差别，让人有些出戏。
先天缺失+后天乏力，内容上极为保险，拍法上更是无趣。我不明白此时此刻推出《梅艳芳》的动机是什么，创作者应该很清楚，要在现有的环境下呈现梅艳芳的完整人生，最佳的形式是纪录片。
重新认识港女梅艳芳。一部技法并不高超的电影，一段值得回忆的人生。
資料堆砌的一部電影。主角全身都在話俾我地聽，我就係演緊梅艷芳我就係在做戲，生硬地學她語氣學她姿勢背她台詞⋯⋯同埋避之不談種種真正梅姐值得尊敬的原因，也規避種種敏感⋯甚至好多人都唔講中文名⋯冇乜意思⋯不過都係賺到我眼淚，因為那些人那個時代，既懷念又唏噓⋯（睇戲時最開心是見到好多熟悉‘新’人面孔；and 好L想去紅館喔
因为淋过雨，所以想为别人也撑把伞，梅艳芳小时候吃过太多苦，所以更懂如何为善。现在太多明星拿慈善公益做人设，反倒丢失了一颗真心。突然想到一直在建小学的古天乐，现在的他，有几分当年梅艳芳的影子。
10.30广州Fun范影城杜比全景声点映+路演——
导演显示出处理如此传奇人物的不自信，不相信自己的影像传递的情绪，相当依赖真实影像，而导致观众不得不接受真假梅艳芳同台共戏，搬起石头砸自己的脚
一部平淡温情的电影，没有起伏的剧情，就是一个爱而不得的故事。Andrew和Domino就是两条相交线，谁的选择都没有错，故事到此为止，但是“my memories aren't going anywhere”。
我感觉是在看梅姐历年的服装展示秀
九泉之下，梅艳芳一定要被气死。各种情节衔接的莫名其妙去，如同纪录片各种散的片段，张国荣演员选的太差
流水账加叙事能力差扣两星，捏造事实消费张国荣扣两星，一星留给电影名字本身，不能再多了
剧版。不仅流水账，剪得还稀碎，给这个导演再多时间也讲不好梅艳芳的一生，什么都想要最后就只能拍成带着鸡汤味的百度百科，莫不如就从筹备最后一场演唱会开始讲起，每首歌带回一点回忆的形式会好很多，起码不会出现素材反复用的情况，而且中间各环节穿插太乱了，没有前因后果，粉丝路人都不买账。女主某些时刻也太像徐帆了吧
上一次看到这么拍传记片的是钱学森或者焦裕禄，单薄片面。差一个被国务院接见。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
