《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
对畅销君有一定心理预期的话还挺适合为了放松看看的，同为（疑似）贺岁题材比唐探3强，严重怀疑请某些演员是为了neta演员之前的作品，但是“真相”的设置可能会比较令人不适，还有木村最后来送麻酱那个刘海太丑了！
相互映衬的对照式演绎，将两种不同的职业价值带来的工作理念冲突在略带紧张的故事中具像化，生发出了很多趣味。其实每个人都或多或少带着假面生存，有时我们需要维护假面，有时又想要将假面摘下。假面的设定本身就指向了人性的不可捉摸与复杂之处，再置于酒店这一特定的既较为封闭又充满流动的情境之下，初始设定框架对于一个悬疑推理故事而言简直再合适不过。
跟尚气有点像，内心的魔鬼，小团队的阶级斗争
其实还行没那么差，前面群像戏拍得很好，我的吗，卡司也太牛啤了，佳乃姐怎么又演了个老公出轨的复仇女呢（哭）。片尾的油画不要错过～
全程平淡，看人就够了，明石家秋刀鱼出现的太好笑了
案情真尬……贺岁片合格。想看大神和女装久美子姐姐再跳一回探戈！
果然还是不适合影像，文字更能动人。 演员阵容没的说，就是人物太多很出戏。
作为漫威第四阶段一次大胆的尝试，这部电影定位特殊，风格与同系列影片相差甚大。
“你来抓我啊你来抓我啊我靠你还真的抓到我了”
把日本人的轴刻画得很生动形象，看得我拳头硬了。
跟第一部差得有点远，木村拓哉还是帅，长泽雅美胖了。
这还叫剧情不啰嗦，那什么才叫啰嗦啊我不懂。一堆大牌演了个淡出鸟味的片子
两星半。虽然比上一部来说有了整体性，但频繁的切换人像显得太混乱了，而且这次的案件动机和作案手法解释的都比较牵强和杂乱不知道是不是篇幅的原因。之前看第一部的时候还比较期待后面两人的发展，现在看这个系列就到此为止吧挺无聊的了
一直当日本贺岁片来看的，推理很弱，但很喜欢这个氛围和日本酒店里每天忙碌的设定，要是拍成电视剧也许更合适吧。
臭长无聊，那个蛋糕在我看来真的很好吃不知道凶手吃没有了。
没有前作好看 手表的伏笔也许是唯一的亮点了吧 不仅犯罪原因莫名其妙 后来交代的也非常不清楚 另外谁说作为男性生活就要一定会跳探戈的？所以开场中村アン收尾又跑回まさみ是有什么我不知道的转折吗？请让我大吼一句：跑去电影院脱了裤子（并不）你就给我看这个？！
和上一部同感：不管怎样，再次拥有了能盯着木村拓哉和长泽雅美两小时的机会，这就够了
木村拓哉和长泽雅美的搭配，我才不管剧情如何。虽然lo只是出现了一下下，可还是在片尾字幕里发现了baby和anp有赞助。
7/10 我很喜欢《永恒族》 这种诗意的气质 呈现出的怅惘迷茫 正是永恒族人迷失在时间和自我的写照 这部很不漫威的漫威电影 爱的人会很爱 不喜欢的人也会很不喜欢 一些很隐晦的表达确实不够直接 但太直给又显得套路 导演仿佛在和你在调情 半遮半掩 朦胧暧昧 重构神话和传说 又带着一丝哲学意味 人（神）（伪神）性的挣扎 情与爱 感性与理性 这些都是人类永恒的话题 能在一部漫威超英片里看到导演的探索 我很喜欢 也很感动 片尾伊卡利斯的挣扎 懊丧 和失去信念支撑后的落寞 也让我感慨不已 就像试图逃离克里特岛 飞向太阳的伊卡洛斯 沐浴着太阳的热浪 拥抱死亡 回归原始 这竟让我热泪盈眶
导演啊，能不能稍微把麻酱拍美点，让木村少装酷一点。编剧啊，能不能把推理部分改编得更具魅力些（作案动机也太没说服力，况且这凶手小屁孩都不会错认性别吧），能不能合理些（告密者是怎么知道凶手电话的；人躺那居然不是第一时间诊察还活着没；包搁那半天居然没人上去检查）；能不能精简人物、情节和台词。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
