《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
没想到在这一年的结束时候，我终于看到了这一年最好看的电影。幸运啊！
铁肩担道义，为弱鸣不平。正值某地案件天天上热搜期间看这片，提醒自己这个崩塌中的世界还有普世价值
超越、跨越知识的限制、仕途的跌宕、信仰形而上的执取、阶级困境，讲述如何随遇而安的人生哲学。好死不如赖活着的解读。
部分画面呈现的东方美学充分体现了朝鲜与中国在文化内核上共性之大 而师徒之间的友情与处世哲学之最终同化，其实只是起到这部略有平铺直叙的影片剧情上的衔接功能 结尾略有淡薄，也可能是预期过高所致 还是值得推荐
与我第一次看预告片时的想象有些不同，我倒是希望拍的神幻一点，后三十分钟太说教了。
虽然讲的是传统士大夫，但早已超越了传统的学术和学问，而具有强烈的现代意识。关键是这么深沉的思考，竟然看起来十分轻松。
#李俊溢#薛景求
历史文艺片也能拍得这么好，韩国电影叕上了一个台阶
真不说阿三国严重的社会歧视问题，至少这个国家具备自我批判，审视和通过艺术的能力。演员都太拼了，包括配角
士大夫风骨气节扑面而来，［近代化］三个大字闪闪发光，充满对宋明理学及其背后系统性问题的批判与反思。
一个印度版的逆转裁判，但建立在更沉重的背景之上。印度电影除了艺术的功用外，还承担着教化功能。所以观众对片子的热情，有一部分源自于现实而非电影。
影片如果能把歌舞部分去掉就更好了。//看得人炸毛，印度们到底是怎样的国家，这些警察对待自己国家的百姓，比纳粹对犹太人过之而无不及啊。但，又为什么印度老可以拍出这些揭自己短，丢自己丑的影片上映呢。// 一个不大好自问的问题。
神作，毫无疑问的神作，印度电影一直以来质量都高得可怕，本片更是佼佼者之一，与韩国的《辩护人》各有千秋，迟早会入围豆瓣TOP250，我话就摆在这里！
薛景求不演苦逼父亲之后，又一诚意之作。摄影、美术、演技、剧情看的十分舒服，真的相当难得。《兹山鱼谱》是按照《本草纲目》的思路来写的，但愿有生之年能再内地银幕上看到《本草纲目》。
为了体现原始的感觉，而设定的黑白的画面，只有蓝色的小鸟和海浪，很难不联想到辛德勒的名单，略显了一丢丢做作，但是不得不承认，正是因为这样，才能发现海面上映射着的光线是那么迷人。
男人娶了个有骨气的妻子，女人嫁了个有骨气的丈夫，最后她也没有放弃他，而他也真的为她盖了房子……表面上杰伊比姆是这个电影的主角，但更让人内心汹涌的是女主，她没有任何背景可以支持自己去对抗权威，但她却没有害怕，也没有受诱惑，无数个节点她都可能放弃而撤诉，但她没有。正因为她，这个案件得以存在，让我们看到了人性最原始却也最耀眼的光辉。
根据真实故事改编，让人又相信了理想主义，虽然电影难免会用煽情和英雄弧光来表现这样的题材，但能被允许拍下来至少还不是毫无希望，同时能呼吁更多的人去关注少数族群被忽视的权益，故事难得还保证了推理的逻辑性，在追逐真相与公平的路上残酷现实暴露狰狞面容，所以法庭戏才会更显酣畅。
我的2021年度最佳。贬谪文人意图以物忘我，反向《论语》亦可著书立说，多好的故事啊，只可惜它是部韩影。像黑山一样，做一个黑色无名之人，污泥满身，兼容并包。
还是模糊的，丁若铨的人格力量和师徒对“道”的追寻都语焉不详，看下来觉得是对东亚文化一种浅层的理解。
数码黑白的质感确实差点儿
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
